Terug in Roemenië
Door: Joyce Janssen
Blijf op de hoogte en volg Joyce
10 Juni 2014 | Roemenië, Gheorgheni
Als verrassing weer een stuk schrijven over Roemenië :D
Dit keer ben ik, samen met 6 andere Nederlandse meiden, puur voor de leukigheid (lees: zonder verplichte studiegerelateerde dingen) terug gegaan naar dit schitterende land. We hebben de ruige natuur en de gastvrije aard van de mensen dit keer nog intenser mogen beleven. We hebben namelijk een trektocht gemaakt met paarden.
Klimmend over rotsen en dalend door dichte bossen, galopperend over weidse weilanden en langs extensief bewerkte veldjes, trokken we door Szèkler-land. Onze gids Csaba is een echte Szèkler (Hongaars-sprekende Roemeen). Behalve wij, waren er ook een meisje uit Zwitserland en 2 wat oudere mensen uit Hongarije mee met de trektocht. Onze veestapel bestond uit een Fries en 14 Szèkler paardjes met Lippizaner bloed. Hele sterke, maar zeker ook aanhankelijke beestjes (bijzonder omdat je moet bedenken dat deze paarden net als wilde paarden vrij rondlopen in de bergen als ze niet bereden worden). Ik zat op een mooi bruin paardje dat Goji heette. Samen met Goji waren we de hekkensluiters van de groep, we liepen meestal achteraan en moesten eventuele hekken weer sluiten :p Dat we achteraan liepen wil absoluut niet zeggen dat Goji langzaam was. Af en toe was het net een kanonskogel die werd afgevuurd! Op de echt steile stukken moesten we afstappen en de paarden lopend leiden. Onze bagage namen we mee in zadeltassen en op pakpaarden. Deze laatste liepen los mee met de kudde. Twee van de paarden die meegingen hadden veulens die ook gewoon met ons mee liepen.
We sliepen 2 nachten in een tentje en toen werd er lekker back to basic op een houtvuurtje Goulash en andere Hongaarse gerechten gekookt. Bij het eten hoorde uiteraard ook de huisgemaakte schnaps (evenals overigens bij het ontbijt). De derde nacht sliepen we in een pension waar we letterlijk mochten baden in de luxe, dit pension had namelijk een buiten-jacuzzi :D Daarna sliepen we op een boerderijtje in Vărșag, een ontzettend uitgestrekt dorp midden in het Harghita-gebergte. Toen we de dag erna langs een schooltje liepen was het net 12 uur en een schattig groepje kinderen is een heel eind met ons mee gelopen. De laatste nacht van de trektocht hebben we doorgebracht in een berghut. De overige nachten hebben we doorgebracht bij Csaba en zijn vriendin Kinga in hun ranch in de bergen. Het weer was deze week zeer wisselend. Het kon doornat worden van de stromende regen maar ook van de naar beneden parelende zweetdruppels veroorzaakt door de brandende zon.
Ter afsluiting zijn we nog bij Leonardo, de berenman, langs geweest en we mochten nog even bij Pandi en Big Foot kijken. Het Lacu Rosu en de Bicaz kloof stonden ook weer op het programma, mede om wat leuke aandenkens te kopen aan een onvergetelijke vakantie.
Genoeg geneuzeld, de foto´s zeggen meer dan mijn nog niet eens duizend woorden ;)
Liefs,
Joyce
Dit keer ben ik, samen met 6 andere Nederlandse meiden, puur voor de leukigheid (lees: zonder verplichte studiegerelateerde dingen) terug gegaan naar dit schitterende land. We hebben de ruige natuur en de gastvrije aard van de mensen dit keer nog intenser mogen beleven. We hebben namelijk een trektocht gemaakt met paarden.
Klimmend over rotsen en dalend door dichte bossen, galopperend over weidse weilanden en langs extensief bewerkte veldjes, trokken we door Szèkler-land. Onze gids Csaba is een echte Szèkler (Hongaars-sprekende Roemeen). Behalve wij, waren er ook een meisje uit Zwitserland en 2 wat oudere mensen uit Hongarije mee met de trektocht. Onze veestapel bestond uit een Fries en 14 Szèkler paardjes met Lippizaner bloed. Hele sterke, maar zeker ook aanhankelijke beestjes (bijzonder omdat je moet bedenken dat deze paarden net als wilde paarden vrij rondlopen in de bergen als ze niet bereden worden). Ik zat op een mooi bruin paardje dat Goji heette. Samen met Goji waren we de hekkensluiters van de groep, we liepen meestal achteraan en moesten eventuele hekken weer sluiten :p Dat we achteraan liepen wil absoluut niet zeggen dat Goji langzaam was. Af en toe was het net een kanonskogel die werd afgevuurd! Op de echt steile stukken moesten we afstappen en de paarden lopend leiden. Onze bagage namen we mee in zadeltassen en op pakpaarden. Deze laatste liepen los mee met de kudde. Twee van de paarden die meegingen hadden veulens die ook gewoon met ons mee liepen.
We sliepen 2 nachten in een tentje en toen werd er lekker back to basic op een houtvuurtje Goulash en andere Hongaarse gerechten gekookt. Bij het eten hoorde uiteraard ook de huisgemaakte schnaps (evenals overigens bij het ontbijt). De derde nacht sliepen we in een pension waar we letterlijk mochten baden in de luxe, dit pension had namelijk een buiten-jacuzzi :D Daarna sliepen we op een boerderijtje in Vărșag, een ontzettend uitgestrekt dorp midden in het Harghita-gebergte. Toen we de dag erna langs een schooltje liepen was het net 12 uur en een schattig groepje kinderen is een heel eind met ons mee gelopen. De laatste nacht van de trektocht hebben we doorgebracht in een berghut. De overige nachten hebben we doorgebracht bij Csaba en zijn vriendin Kinga in hun ranch in de bergen. Het weer was deze week zeer wisselend. Het kon doornat worden van de stromende regen maar ook van de naar beneden parelende zweetdruppels veroorzaakt door de brandende zon.
Ter afsluiting zijn we nog bij Leonardo, de berenman, langs geweest en we mochten nog even bij Pandi en Big Foot kijken. Het Lacu Rosu en de Bicaz kloof stonden ook weer op het programma, mede om wat leuke aandenkens te kopen aan een onvergetelijke vakantie.
Genoeg geneuzeld, de foto´s zeggen meer dan mijn nog niet eens duizend woorden ;)
Liefs,
Joyce
-
10 Juni 2014 - 20:52
Wilma:
Joyce wat een mooi verslag en schitterende foto's weer, zo te zien heb je volop genoten, geweldig!!!!
Jammer dat dit verslag niet meer in je boek kan,een hele mooie afsluiter.
Je moet echt iets gaan doen met taal, de verslagen die je schrijft zijn zo mooi en boeiend, er zouden meer mensen van moeten kunnen genieten!!!!
liefs, Wilma -
10 Juni 2014 - 22:37
Jose:
Wat spannend ik wou dat ik ook kon paardrijden , als ik dit zo lees!!
Veel plezier ,
Groetjes, Jose -
11 Juni 2014 - 17:41
Annelies:
Wat enige foto`s. Prachtige natuur.
Je bent echt avontuurlijk. Heerlijk!! Ik kan me voorstellen, dat je volop geniet.
Lekker op het paard, door het mooie landschap.
Nog veel plezier,
Groetjes van Annelies en natuurlijk ook van Joost
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
